Szkodliwe zachowania młodzieży cz.1

Czynniki chroniące przed zachowaniami szkodliwymi

Czynniki ryzyka i czynniki chroniące to zespół różnych uwarunkowań, które decydują
o podatności na uzależnienie lub o ograniczeniu ryzyka jego wystąpienia. Przewaga czynników chroniących nad czynnikami ryzyka odpowiada za zmniejszone niebezpieczeństwo zachowań szkodliwych związanych z nadużywaniem substancji, uzależnieniem od czynności (np. hazard, gry cyfrowe, pornografia), agresją, przemocą, wykroczeniami i zachowaniami przestępczymi.

Czynniki chroniące przed zachowaniami szkodliwymi to:

1) Styl opieki rodzicielskiej, który wpiera rozwój wielu umiejętności i kompetencji. Pozwala na czerpanie dobrego wzorca od osoby opiekuna, dbającego adekwatnie o potrzeby własne
i potrzeby dziecka.

2) Posiadanie dobrej relacji z przynajmniej jedną zaufaną osobą jest najważniejszym elementem chroniącym przed ryzykownymi zachowaniami. Relacja jest tutaj rozumiana jako zaspokajanie podstawowych potrzeb biologicznych, emocjonalnych oraz utrzymywanie kontaktu opartego na trosce, szacunku, wsparciu, pozwalającym na rozwijanie u dzieci adekwatnej samooceny, autonomii oraz umiejętności radzenia sobie z problemami.

3) Cechy indywidualne, do których zalicza się szereg elementów takich jak:

·         predyspozycje biologiczne, w których zakres wchodzą: poziom inteligencji i uzdolnień, temperament, stan zdrowia psychicznego i fizycznego, podatność na choroby,

·         predyspozycje powstałe pod wpływem edukacji, wychowania i własnej refleksyjności – umiejętności rozwiązywania problemów, odpowiedzialność, skuteczne strategie regulowania emocji i zachowań, pozytywny obraz własnej osoby, optymizm, wiara w przyszłość, poczucie sensu życia, poczucie humoru, posiadanie uzdolnień i cech cenionych społecznie (asertywność, komunikatywność, uczciwość, tolerancja).

4) Cechy rodziny. Angażowanie się rodziców w naukę i wychowanie dziecka, wspieranie dobrych relacji z rodzeństwem, pozytywny związek między rodzicami (rzadko występujące kłótnie, umiejętność rozwiązywania nieporozumień), stabilne i przewidywalne relacje między rodzicami i dziećmi, dające oparcie środowisko rodzinne, które wyraża się ciepłem, spójnością, artykułowaniem jasno sprecyzowanych oczekiwań, troskliwym wypełnianiem obowiązków przez rodziców oraz brakiem agresji i uzależnień.

5) Otrzymanie „drugiej szansy”, która daje młodym ludziom możliwość podążania nową drogą (na przykład: wyzdrowienie, uzyskanie wolności, zamiana miejsca zamieszkania, podjęcie pracy, podjęcie studiów, czy związek ze wspierającym partnerem).

6) Cechy społeczności lokalnej. Zamieszkiwanie w dobrym środowisku, które cechuje się wysokim poziomem bezpieczeństwa i tym samym niskim ryzykiem napięć społecznych związanych z agresją, przemocą, dyskryminacją.

7) Skuteczna praca szkoły

·         Budowanie efektywnej współpracy między wszystkimi członkami bezpośrednio wpływających na edukację i wychowanie (nauczyciele, pedagodzy, psycholodzy, rodzice i inni opiekunowie), która kładzie nacisk na sprawne przekazywanie informacji i życzliwą relację oraz potrafi odpowiednio reagować w sytuacji ryzyka,

·         Szczególna dbałość o młodzież z grup o podwyższonym poziomie ryzyka,

·         Reagowanie na zachowania ryzykowne w sposób ograniczający ilości kar, nagan, negatywnych ocen, jednocześnie budowanie poczucia troski i wsparcia, które będzie zachęcać uczniów do zwracania się trudnościami do przedstawicieli szkoły,

·         Dbanie o budowanie pozytywnych relacji między uczniami, umiejętne ich modelowanie, kładzenie dużego nacisku na rozwój kompetencji społecznych i nieopresyjne reagowanie na przejawy zachowań ryzykownych (agresja, przemoc, kradzieże, substancje psychoaktywne),

·         Przygotowanie nauczycieli do pracy z trudnymi zagadnieniami agresji, przemocy, kradzieży, nadużywania substancji, rozwoju seksualnego,

·         Organizacja zajęć pozalekcyjnych wpierających rozwój społeczny, artystyczny, sportowy, hobbystyczny, intelektualny, emocjonalny uczniów.

8) Cechy polityki kulturalnej i społecznej

·         Łatwy dostęp do ośrodków zdrowia, zajęcia profilaktyczne, dostęp do służb społecznych (policja, ośrodki interwencji kryzysowej, pomocy społecznej, ośrodki wsparcia rodziny,

·         Niski poziom akceptacji przemocy, dyskryminacji, obecność kampanii społecznych,

·         Dostęp do dodatkowych zajęć edukacyjnych, profilaktycznych oraz do ośrodków artystycznych i kulturalnych.

Materiał powstał w oparciu o publikacje Cezarego Barańskiego –psychologa CDT

Jak pomóc dziecku regulować emocje?

                                               Dziecko naśladuje zachowania

Ta ogromna odpowiedzialność wymaga od dorosłego przyjrzenia się swoim własnym  zachowaniom, myślom i sposobom radzenia sobie w sytuacjach stresowych. Od jakości naszego postępowania w dużym stopniu zależy jakość reakcji dziecka. Jeśli zatem chcemy, by umiało radzić sobie z trudnymi emocjami, warto samemu takie umiejętności posiadać. Oczekiwanie od dziecka, że się uspokoi, gdy my jesteśmy zdenerwowani, jest z góry skazane na porażkę.

Wynika to z dwóch zasadniczych przyczyn: 

• Emocje są zaraźliwe, zwłaszcza pomiędzy osobami, które są ze sobą blisko. Odpowiada za to tzw. rezonans limbiczny polegający na tym, że struktury w mózgu związane z emocjami reagują na siebie podobnym stanem pobudzenia (w sensie pozytywnym i negatywnym). Przykładowo, gdy ktoś zwraca się do nas podniesionym tonem, mamy ochotę natychmiast odpowiedzieć mu w ten sam sposób. Dlatego, gdy w zdenerwowaniu i irytacji mówimy do dziecka „uspokój się”, „nie zachowuj się tak”, „przestań płakać”, efekt jest odwrotny do zamierzonego. Dziecko zamiast się uspokoić, potęguje emocjonalną reakcję. Jego niedojrzały jeszcze mózg jest we władaniu prymitywnych uczuć, wzmacnianych naszym niepokojem. 
• Dzieci są doskonałymi obserwatorami i uczą się poprzez naśladowanie. Mając do wyboru wzięcie przykładu z zachowania lub komunikatu słownego, wybiorą to pierwsze. Na nic zdadzą się zatem logiczne tłumaczenia na temat tego, co warto robić w sytuacji stresowej, jeśli nasze słowa nie będą poparte czynami. Wiąże się to ponownie z budową mózgu. Po pierwsze – racjonalne argumenty odczytywane są przez korę przedczołową, która w chwilach silnych emocji jest wyłączona. Dodatkowo, u dzieci ta struktura mózgu wykształca się stopniowo, wraz z wiekiem. Mając tę wiedzę, łatwiej jest zrozumieć, dlaczego nasze tłumaczenia często spotykają się z brakiem reakcji ze strony dziecka. Po drugie, dzieci są niezwykle wrażliwe na emocje dorosłych. Prawie niemożliwe jest oszukać dziecko, jeśli rodzic czuje smutek, złość, boi się. Dziecko zlekceważy nasze słowne zapewnienia, ponieważ zmysłowo odbiera zupełnie inny komunikat…

Źródło - https://dziecisawazne.pl/jak-pomoc-dziecku-regulowac-emocje/

PROPOZYCJE ĆWICZEŃ DO ZAJĘĆ KOREKCYJNO – KOMPENSACYJNYCH  DLA UCZNIÓW Z GRUP „0”

                        POKOLORUJ STRZAŁKI WEDŁUG WZORU – ORIENTACJA PRZESTRZENNA

                                  POKOLORUJ POD KAŻDYM OBRAZKIEM TYLE KÓŁEK, ILE SŁYSZYSZ GŁOSEK

Bezpiecznie w sieci

Jakie zagrożenia, Twoim zdaniem wiążą się z użytkowaniem Internetu? Czy na Twojej liście znajdują się: wirusy, przejęcia komputera lub skrzynki mailowej przez przestępców lub spamowiczów, wykradzenie osobistych danych i narażenie się na wykorzystanie ich do podszywania się przez kogoś innego, stalking, cyberprzemoc, cybergrooming, pedofilia? Jeżeli nie, to koniecznie dopisz je do swojej listy i poznaj zasady bezpiecznego korzystania
z Internetu.

BHP użytkownika Internetu

·         Nie podaję informacji osobistych takich jak: e-mail, numer telefonu, hasło, adres zamieszkania, jeżeli publikuję wiadomości w Internecie lub rozmawiam
z nieznajomymi.

·         Używam loginów, które nie zawierają danych osobowych.

·         Zgłaszam nadużycie zaufanej osobie dorosłej, administratorowi strony, rodzicom lub właściwym portalom (www.dyzurnet.pl, www.helpline.org.pl) gdy ktoś przekracza moje granice i sprawia mi przykrość lub gdy widzę, że ktoś przekracza granice moich znajomych.

·         Wiem lub dowiem się, w jaki sposób mogę zablokować dostęp do siebie osobom, które sprawiają mi przykrość.

·         Zachowuję szczególną ostrożność, gdy poznaję kogoś w sieci (nie mam pewności,
czy podaje prawdziwe informacje o sobie i jakie są jego/ jej intencje) i gdy umawiam się z tą osobą, to tylko w towarzystwie znajomych.

·         Odmawiam, kiedy ktoś namawia mnie do zrobienia czegoś do czego nie mam przekonania.

·         Nie klikam w nieznane mi łącza i załączniki, ponieważ w taki sposób mogą rozprzestrzeniać się wirusy.

·         Używam aktualnych programów antywirusowych zwiększających bezpieczeństwo Internetu.

Tu znajdziesz FACHOWĄ POMOC!

Jeżeli podejrzewasz, że możesz mieć problem z utratą kontroli nad korzystaniem z mediów elektronicznych lub z innymi ryzykownymi zachowaniami w sieci (zachęcanie do przestępstwa, uwodzenie nieletnich, cyberprzemoc), zadzwoń do jednego z Telefonów Zaufania. Dyżurują w nich specjaliści, z którymi możesz porozmawiać o swoich problemach oraz poprosić o telefon do najbliższego miejsca udzielającego fachowej pomocy, adekwatnej do Twoich trudności.

·         TELEFON ZAUFANIA – uzależnienia behawioralne przy Instytucie Psychologii Zdrowia PTP 801-889-880, adresowany do osób mających problemy z nałogowymi zachowaniami oraz ich bliskich. Dyżurujący w Telefonie Zaufania konsultanci udzielają informacji na temat placówek oferujących profesjonalną pomoc psychologiczną. Telefon czynny jest codziennie w godz. 17.00-22.00. Pomoc on-line znajdziesz w poradni internetowej www.uzależnieniabehawioralne.pl

·         TELEFON ZAUFANIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY FUNDACJI DAJEMY DZIECIOM SIŁĘ
116-111. Dyżurują w nim konsultanci (psycholodzy, pedagodzy), z którymi można się podzielić swoimi trudnościami, otrzymać wsparcie i porady, które pomogą radzić sobie w trudnych sytuacjach. Telefon czynny jest codziennie w godz. 12.00-20.00. Działaniu linii telefonicznej towarzyszy strona internetowa www.116111.pl, która umożliwia zadawanie anonimowych pytań on-line przez całą dobę.

Źródło:www.fundacjapozaschematami.pl

                                                                                                                                                         

Rola matki w procesie wychowania dziecka

Stanisław Wyspiański
Macierzyństwo, 1905
Muzeum Narodowe w Krakowie

Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać,

trzeba na nią zasługiwać pokonując stojące na jej drodze przeszkody.

Tylko miłość matki ma się bez zdobywania i bez zasług.

Herman Auerbach

  Słowo mama brzmi podobnie w wielu językach świata. Motyw matki stanowił, na przestrzeni wieków, inspirację dla artystów reprezentujących różne dziedziny sztuki (m.in.: literaturę, malarstwo, muzykę, teatr, film).

   Rola matki w procesie wychowania dziecka stała się przedmiotem badań licznych dyscyplin naukowych m.in.:psychologii, socjologii, antropologii, pedagogiki.

Warto przytoczyć fragmenty publikacji, aby uzmysłowić sobie, jak ważną rolę pełni ona w życiu dziecka.

 Budząca się refleksja, na ten temat, niechaj stanowi impuls do rozmowy z rodzicami, a także okazania swoich uczuć względem tych najważniejszych osób w życiu. 

   Informacje na temat Roli matki w procesie wychowania dziecka znajdą Państwo  w poniższym linku:

http://www.edukacja.edux.pl/p-12306-rola-matki-w-procesie-wychowania-dziecka.php

Źródła:

http://www.muzeumsecesji.pl/galeria_pliki/wyspianski/wyspianski4.html

http://www.aforyzmy.com.pl/milosc/jest-jedna-milosc-ktora-nie-liczy-na-wzajemnosc-nie-szczedzi-ofiar-placze-a-przebacza-odepchnieta-wraca-to-milosc-macierzynska

PROPOZYCJE ĆWICZEŃ

                        PROPOZYCJE ĆWICZEŃ DO ZAJĘĆ

KOREKCYJNO – KOMPENSACYJNYCH DLA UCZNIÓW KLAS I - III

1.   Podziel tekst na wyrazy, by miał on sens. Przestrzegaj zasad ortograficznych i interpunkcyjnych.

Dzisiajzadzwoniłamdomojejnajlepszejkoleżankirozmawiałyśmyoszkoleiozabawachrodzicekupilijejnowyroweriwybralisięrazemnawycieczkędo
lasujateżplanujęzrodzicamiwycieczkirowerowebardzotęsknięzamoimik
oleżankamizklasyjaktylkosięspotkamywszkoletowrócimydonaszychzabaw

2.    Usuń z tekstu wyrazy, które nie są potrzebne.

Karolina poszła wyprała na spacer do parku. Wzięła ze sobą ławka aparat fotograficzny. Przyglądała się z zaciekawieniem korytarz przyrodzie. Zrobiła wiele interesujących pluszowych zdjęć. Sfotografowała między innymi: dzikie kaczki, mostek na rzece, śpi, motyle.

3.    Z podanych wyrazów ułóż jak najwięcej nowych słów, np.

marynarka - kara, arka, rak, kra, rama, rana

encyklopedia - …
salamandra- …
lokomotywa - …

                                    

                                        Narysuj tak samo

ZNAJDŹ WSZYSTKIE RÓŻNICE

                                 CO TU NIE PASUJE? ODPOWIEDZI ZNAJDZIESZ POD OBRAZKAMI.

Rekrutacja do szkół ponadpodstawowych w roku 2020

Ustalony przez Ministra Edukacji Narodowej harmonogram postępowania rekrutacyjnego do szkół dla młodzieży dostosowany został do zmienionego terminu przeprowadzanych egzaminów ósmoklasisty, w tym terminu wydania zaświadczenia o wyniku tego egzaminu przez okręgowe komisje egzaminacyjne.

Wnioski o przyjęcie do szkół ponadpodstawowych

Wniosek o przyjęcie do szkoły ponadpodstawowej wraz z dokumentami będzie można składać w dwóch etapach:

·         od 15 czerwca do 10 lipca br. – termin na złożenie wniosku i uzupełnienie
go o świadectwo ukończenia szkoły. 

·         od 31 lipca – do 4 sierpnia br. – termin na uzupełnienie wniosku o zaświadczenie
o wyniku egzaminu ósmoklasisty oraz na zmianę przez kandydatów wniosków
o przyjęcie, w tym zamianę szkół, do których będą kandydować.

Od 15 do 22 czerwca br. będzie można składać wnioski do szkoły ponadpodstawowej dwujęzycznej, oddziału dwujęzycznego, oddziału międzynarodowego, oddziału przygotowania wojskowego w szkole ponadpodstawowej, oddziałów wymagających od kandydatów szczególnych indywidualnych predyspozycji, a także szkół
 i oddziałów prowadzących szkolenie sportowe w szkołach ponadpodstawowych.

Terminy uzupełnienia wniosków

Wniosek o przyjęcie do szkoły ponadpodstawowej należy uzupełnić:

·         do 10 lipca br. – o świadectwo ukończenia szkoły,

·         do 4 sierpnia br. – o zaświadczenie o wynikach egzaminu ósmoklasisty.

Ogłoszenie list kandydatów zakwalifikowanych
i niezakwalifikowanych

Listy kandydatów zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych ogłoszone zostaną 12 sierpnia 2020 r.

W okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty wniosek
o przyjęcie do szkoły, w tym wymagane załączniki mogą być przesyłane
za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

W okresie ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty zapoznanie się rodziców
 i uczniów z wynikami postępowania rekrutacyjnego w formie list kandydatów (zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych oraz przyjętych i nieprzyjętych) może odbywać się za pomocą stron internetowych tych jednostek.

Potwierdzenie woli przyjęcia do szkoły ponadpodstawowej

Od 13 do 18 sierpnia br. w szkole, do której kandydat został zakwalifikowany należy potwierdzić wolę przyjęcia w postaci przedłożenia oryginału świadectwa ukończenia szkoły i oryginału zaświadczenia o wynikach egzaminu zewnętrznego. Należy to zrobić, jeśli dokumenty te nie zostały złożone w uzupełnieniu wniosku o przyjęcie do szkoły ponadpodstawowej. W przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe chodzi również o zaświadczenie lekarskie zawierające orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia praktycznej nauki zawodu oraz odpowiednio orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami i orzeczenie psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem.

W przypadku braku możliwości przedłożenia takiego zaświadczenia lub orzeczenia, rodzic kandydata lub pełnoletni kandydat informują o tym dyrektora szkoły w terminie do 18 sierpnia 2020 r. do godz. 15.00. Należy wtedy wskazać przyczynę niedotrzymania terminu. Wówczas zaświadczenie lub orzeczenie składa się dyrektorowi szkoły, do której uczeń został przyjęty, nie później niż do 25 września 2020 r.

Nieprzedłożenie do 25 września 2020 r. zaświadczenia lub orzeczenia będzie równoznaczne
z rezygnacją z kontynuowania nauki w szkole, do której uczeń został przyjęty. W przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe – w oddziale realizującym kształcenie w zawodzie, do którego został przyjęty.

Listy kandydatów przyjętych i nieprzyjętych ogłoszone będą 19 sierpnia 2020 r.

Materiały :

Prezentacja – zasady przeprowadzania i harmonogram egzaminów w 2020 r.
Prezentacja​_–​_zasady​_przeprowadzania​_i​_harmonogram​_egzaminów​_w​_2020​_r.pdf 2.62MB

Terminy postępowania rekrutacyjnego 2020-2021
Terminy​_postępowania​_rekrutacyjnego​_2020-2021.pdf 0.30MB

Rozporządzenie MEN z 19 maja 2020 roku - egzaminy
Rozporządzenie​_MEN​_z​_19​_maja​_2020​_roku​_-​_egzaminy.pdf 0.41MB

Uzasadnienie do Rozporządzenia MEN z 19 maja 2020 roku - egzaminy
Uzasadnienie​_do​_Rozporządzenia​_MEN​_z​_19​_maja​_2020​_roku​_-​_egzaminy.pdf 0.41MB

Źródło: www.gov.pl

JAK POMÓC DZIECKU, KTÓRE MA TRUDNOŚCI W UCZENIU SIĘ?

    

Trudności w uczeniu to częsty problem, który dotyka całe grupy dzieci w różnym wieku. Oznaczają one zazwyczaj rozbieżności pomiędzy celami edukacji, a osiągnięciami szkolnymi – co prowadzi dodatkowo do wytworzenia się negatywnego stosunku dzieci wobec szkoły.

Czym są specyficzne trudności w uczeniu?

   Na wczesnym etapie nauczania mogą pojawić się tzw. specyficzne trudności w uczeniu, obejmują one trudności w opanowaniu trzech niezwykle ważnych grup umiejętności tzn. czytania (dysleksja), pisania (dysortografia) i liczenia (dyskalkulia). Pojawienie się problemów w tych obszarach może mieć duży wpływ na dalszą karierę szkolną dziecka oraz sposób postrzegania przez nauczycieli i rówieśników.

Jak pomóc dziecku, które ma trudności w uczeniu się?

1. Wczesne rozpoznanie

  Jeśli podejrzewamy, że nasze dziecko ma dysleksję , dysgrafię lub dyskalkulię, konieczna jest wizyta w poradni psychologiczno – pedagogicznej. Im wcześniej te trudności zostaną zauważone i zgłoszone specjaliście, tym większe szanse na efektywną pomoc.

2. Stopniowanie trudności

  Pracę z dzieckiem warto rozpoczynać od zadań łatwiejszych, z którymi dziecko sprawnie sobie poradzi i w ten sposób zyska motywację do dalszej pracy. Jeżeli to możliwe, stopień trudności zadań powinien wzrastać powoli. W sytuacji, gdy złożoność zadań wzrasta z dnia na dzień, zdarza się, że część dzieci przestaje robić postępy i tworzą się luki w ich umiejętnościach, a to potęguje niechęć do dalszej pracy.

3. Uwzględnianie umiejętności, z którymi dziecko radzi sobie dobrze

  Zrozumiałe jest, że w przypadku wystąpienia trudności, chcemy ćwiczyć z dzieckiem przede wszystkim te umiejętności, z którymi  ma największe problemy. Warto jednak pamiętać, że im poważniej zaburzona jest dana funkcja, tym większa podatność dziecka na zmęczenie
i zniechęcenie. Planując ćwiczenia bardzo ważne jest, aby łączyć ze sobą umiejętności słabiej i lepiej opanowane, tak aby dziecko mogło wykazać się również tym, z czym radzi sobie dobrze.

4. Wzmacnianie poczucia własnej wartości

  Stwarzajmy sytuacje, które dają dziecku okazję do zadowolenia i doświadczenia radości
z osiągnięć własnej pracy. W ten sposób zaspokajamy potrzebę sukcesu dziecka
i wzmacniamy jego poczucie własnej wartości, co sprzyja dalszej motywacji do ćwiczeń
i nauki. W tym celu możemy wykorzystać jego zainteresowania i stawiać zadania, których realizacja przyniesie dziecku radość.

5. Dostrzeganie sukcesów

  Pamiętajmy, że nawet najmniejsza zmiana na lepsze to zmiana wymagająca zauważenia
i docenienia. Każdy lubi, gdy jego starania są doceniane, dlatego pamiętajmy, aby dostrzegać nawet niewielkie osiągnięcia dziecka i chwalmy nawet za drobne postępy. Jeżeli będziemy skupiać uwagę wyłącznie na niepowodzeniach dziecka, wówczas szybko straci ono chęć do nauki.

6. Oczekiwania na miarę możliwości

  Nie stawiajmy dziecku zbyt wygórowanych wymagań, szczególnie na początku wspólnej pracy. Starajmy się obserwować proces nauki i stopień przyswajania informacji przez nasze dziecko, zauważmy jego mocne strony. Często okazuje się, że dzieci mają  swoje ulubione dziedziny wiedzy, których nauka przychodzi im sprawnie oraz takie, z którymi mają większe trudności. Doceniajmy sam fakt przystąpienia do pracy oraz wysiłek włożony w proces uczenia się tego, co jest dla niego najtrudniejsze.

Pamiętajmy, że poprzez atmosferę akceptacji i wsparcia budujemy w dziecku poczucie własnej wartości. Wiara we własne możliwości może zaprowadzić na sam szczyt, a jej brak powoduje utratę mnóstwa fantastycznych możliwości – nie tylko w dzieciństwie, ale również
w dorosłym życiu.  

                ĆWICZENIA DO ZAJĘĆ KOREKCYJNO – KOMPENSACYJNYCH

                                        DLA UCZNIÓW Z GRUP „0”

http://pisupisu.pl/przedszkole/brakujacy-fragment-6